Rrezet e fundit të dritës zhduken në Díaz, qyteti ku linda që gjendet në qendër-jug të provincës Santa Fe, Argjentinë. Është një vend me më pak se dy mijë banorë, ku largësia mes nesh është gjithmonë minimale. Ky është një vend nga i cili tashmë jam larguar, ku ikja e diellit e kthen dritën në errësirë absolute. Në fëmijëri shkoja shpesh në kinema, e cila nuk ishte gjë tjetër veçse një projektor dhe një ekran në mes të një klubi. Por koha e mbyti këtë vend të stërmbushur nga imazhe lëvizëse plot me rrjeta merimangash. Po kthehem për të regjistruar këtë degradim. Kur ia tregova babait këtë synim, zbulova se ai, në vitet ‘70-të, së bashku me një grup shokësh, kishin sjellë projektorin e parë në vendlindjen e tij, si dhe kishin bashkëpunuar në xhirimet e një dokumentari. Megjithatë, im at, nuk ishte në gjendje të më shoqëronte në projekt, siç do të kisha dëshiruar: ai vdiq dy muaj para se të fillonin xhirimet.