Një film i shkurtër poetik për ëndrra të humbura, një jetë të humbur dhe një lidhje, po ashtu të humbur, me botën dhe njerëzit. Një njeri i vetmuar, i pastrehë kërkon një shenjë të fundit shprese, të fshehur në një botë të errët. Mendimet e tij të errëta i shpreh përmes vizatimeve që bën, të cilat i mban me vete si pasurinë e tij më të çmuar. Teksa rrethohet gjithnjë e më shumë nga errësira, dritëza e shpresës duket se shfaqet, kur një vajzë e re e shurdhër i kalon pranë dhe e bën të ndjejë një lidhje të afërt.